Na północ od Jasła, jadąc w kierunku Pilzna warto wstąpić do wsi Przeczyca i poszukać grodziska wczesnośredniowiecznego (patrz mapa).
Grodzisko położone jest na lewym brzegu Wisłoki na wysokim wyniesieniu porośniętym lasem. Założenie obronne składa się z trzech elementów: grodu właściwego z majdanem i dwóch podgrodzi.
Samo grodzisko ukryte jest wśród wysokich drzew i trudno dostrzec je z drogi dojazdowej, ale warto poczuć się jak archeolog i poszukać śladów przeszłości. Główny trzon grodziska obejmuje najwyższy punkt terenu i otoczony jest wałem w kształcie trójkąta. Od strony południowej przylegają do niego dwa podgrodzia. Najwyższy wał, dobrze widoczny w terenie, dochodzący do 4 metrów, znajduje się od zachodniej strony broniąc dostępu do grodu w miejscu najbardziej narażonym na atak nieprzyjaciela.
Badania archeologiczne prowadzone na grodzisku w latach 60-tych XX wieku, wykazały dwie fazy budowy grodu. W pierwszym okresie przypadającym na IX-X/XI w. istniał tu gród pierścieniowaty z pojedyncza linią wałów obronnych o konstrukcji drewniano ziemnej. Młodsza faza funkcjonowania grodu przypadająca na XI-XII wiek przyniosła rozbudowę przestrzenną grodu o dwa podgrodzia. W trakcie badań archeologicznych wałów otaczających podgrodzia stwierdzono brak konstrukcji drewnianych. Z tego okresu pochodzi również warstwa kulturowa świadcząca o zasiedleniu obszarów podgrodzia. Takiej warstwy nie stwierdzono na głównym członie grodu, czyli majdanie, więc śmiało możemy twierdzić, że nie był on zamieszkany.
Gród przestał funkcjonować pod koniec XII wieku lub na początku XIII, w wyniku pożaru. Nie został odbudowany, a ludność przeniosła się do okolicznych wsi i od tego czasu pełni funkcje pomnika historii.
