Ignacy Łukasiwicz na początku lat 50-tych XIX w. wydzierżawił od rodziny Palchów aptekę powiatową.
Apteka mieściła się na parterze kamienicy nr 17 w Rynku. W 1857 r. I. Łukasiewicz poślubił Honoratę Stacherską. Rodzina Łukasiewiczów zamieszkała na piętrze budynku, bezpośrednio nad apteką. Przy aptece istniało laboratorium, gdzie Łukasiewicz, obok zajmowania się apteką, prowadził eksperymenty nad rafinacją oleju skalnego. Obok prowadzenia apteki Ignacy Łukasiewicz zarządzał w Jaśle destylarnią ropy naftowej. Była to pierwsza na świecie działająca na skalę przemysłową, w pobliskich Ulaszowicach rafineria. Proces produkcji został przeniesiony z laboratorium aptecznego do wyposażonej początkowo w dwa a następnie trzy kotły destylarni. Skala produkcji wymagała zastosowania armatury żeliwnej i stalowej w miejsce dotychczas używanej miedzi. Destylarnia należała do założonej w 1854 r. pierwszej spółki naftowej. Jej założycielami byli Ignacy Łukasiewicz i Tytus Trzecieski. Do spółki dołączył Karol Klobasa właściciel terenów na których powstała kopalnia w Bóbrce. Pierwszą partię nafty – 15 tys. kg i smary mineralne zakupiła Północna Kolej Austriacka.
W 1858 r. w Jaśle odbyła się wystawa zorganizowana przez C.K. Towarzystwo Gospodarczo-Rolnicze w Krakowie. Podczas wystawy Łukasiewicz otrzymał specjalną nagrodę za prezentowane na wystawie produkty pochodzące z destylarni w Ulaszowicach. Zaprezentowano: olej skalny, kamfinę czyli naftę, olej do maszyn, smarowidło do wozów, asfalt i gudrynę. Wystawa została zorganizowana w budynku koszar armii austriackiej. Wielkie zasługi w budowie tych koszar położył Ignacy Łukasiewicz jako członek Rady Gminnej Jasła i członek rady budowniczej.
Destylarnia spłonęła w pod koniec 1858 lub na początku 1859 roku. Pierwszą na świecie destylarnię upamiętnia obelisk przy ul. Lwowskiej.
Wielką tragedią dla rodziny Łukasiewiczów była śmierć 7 grudnia 1859 r. ich jedynej córki Marianny. Została pochowana na Starym Cmentarzu w Jaśle. Rodzina Łukasiewiczów opuściła Jasło w 1861 r. Władze miejskie w uznaniu działalności Ignacego Łukasiewicza nadały mu tytuł Honorowego Obywatela Miasta Jasła. Pobyt Łukasiewicza i jego zasługi dla Jasła upamiętnia tablica w miejscu dawnej apteki i obelisk przy ul. Lwowskiej.
Obok działalności zawodowej I. Łukasiewicz był zaangażowany w życie społeczne regionu. Był inicjatorem i fundatorem wielu działań, których celem była poprawa warunków życia społeczności lokalnej. Fundował budowę dróg, szkół, kościołów i świątyń różnych wyznań. W trosce o poprawę warunków życia i zdrowia obywateli apelował o zakładanie szkółek drzew owocowych i rozdawanie sadzonek ludności. Z jego inicjatywy gościńce powiatowe obsadzane były drzewami owocowymi. Był prekursorem działań jakie w obecnych czasach określamy jako (CSR) Corporate Social Responsibility – społeczną odpowiedzialnością biznesu.
Bieżący rok został ogłoszony Rokiem Ignacego Łukasiewicza. By upamiętnić jego pobyt i zasługi dla Jasła Muzeum Regionalne w Jaśle udostępniło wystawę „Jasielskie dziedzictwo Ignacego Łukasiewicza” wystawa jest dostępna do końca września br. Kulminacją obchodów Roku Ignacego Łukasiewicza w Jaśle została zaplanowana na dzień 24 września 2022 r.
W ramach obchodów Muzeum zaprasza w dniu 24 września na Rynek. Od godziny 12.00 w ramach działań partycypacyjnych odbędzie się malowanie banerów upamiętniających pobyt I. Łukasiewicza w Jaśle. Wydarzenie poprowadzi artysta malarz Piotr Betlej, który zaprojektował banery. Po namalowaniu banery zostaną zaprezentowane w przestrzeni publicznej Jasła.
Dzięki wsparciu finansowemu PGNiG SA udało się zakupić kilkaset sadzonek drzew owocowych, które zgodnie z ideą I. Łukasiewicza zostaną rozdane mieszkańcom. Serdecznie zapraszamy.
