W pierwszych dniach września 1944 r. mieszkańcy Jasła oczekiwali na szybkie wyzwolenie.
Armia Czerwona przerwała jednak ofensywę i Jasło pozostało w rekach niemieckich.
Na rozkaz władz wojskowych i starosty dr. Waltera Gentza w dniach 13-15 września 1944 r.
mieszkańcy zostali wysiedleni a miasto zostało ograbione i zniszczone.
Zniszczono dorobek blisko 600 letniej historii miasta. Z 1152 domów ocalało zaledwie 39.
W pierwszej kolejności niszczono budynki administracji, siedziby instytucji użyteczności
publicznej, kościoły, zakłady przemysłowe. Po ograbieniu budynków i wywiezieniu
zrabowanych przedmiotów były one palone a pozostałości wysadzane w powietrze.
Straty miasta w mieniu ruchomym i nieruchomym zostały oszacowane na około 70 milionów
złotych po kursie z 1939 r. Zniszczenie Jasła nie było podyktowane względami
strategicznymi ale stanowi przykład zastosowania przez okupanta taktyki wojny totalnej. Już po południu 17 stycznia 1945 r. pierwsi mieszkańcy wrócili do zrujnowanego miasta.
