Dzień guzika
Patronem wytwórców guzików jest św. Mikołaj, ale dzień guzika obchodzimy 12 grudnia, bo guziki dawniej liczyło się tuzinami i stąd ta data.
Historia guzika jest bardzo stara, bo liczy sobie około 5 tysięcy lat. Najstarsze naszyte na ubrania muszle, których funkcje interpretuje się jako guziki, znaleziono w Mohenjo-Daro protomiejskiej osadzie położonej w dolinie Indusu, obecnie należące do Pakistanu. Przez wieki guzik pełnił jednak rolę głównie dekoracyjną. Dopiero w XIII wieku na terenie Europy zaczęto stosować guziki i dziurki jako przedmiot spinające dwa fragmenty ubrania (wcześniej stosowano pętelkę zamiast dziurki) i to z wielkim rozmachem, niektóre średniowieczne suknie ponoć miały 200 przyszytych guzików. W XVI wieku guziki ze złota, kości słoniowej i drogich kamieni stały się wyznacznikiem statusu społecznego. Aksamitne ubranie Franciszka I Walezjusza (1494-1547) zapinane było na 13 600 złotych guzików. Od 1830 roku guziki zaczęto produkować na skalę przemysłową z metalu, rogów kości zwierzęcych, masy perłowej, szkła i porcelany. Plastikowy guzik, do dziś niezwykle popularny, który wyparł większość produktów z materiałów organicznych i ceramicznych, rozpoczął swoja karierę w XX wieku.
Chociaż guziki coraz częściej zastępowane są zatrzaskami, zamkami i haftkami to jednak wciąż maja swoich wielbicieli i kolekcjonerów.
Kolekcjonowanie guzików to filobutonistyka, w Polsce muzeum guzików można odwiedzić w Łowiczu, a Towarzystwo Miłośników Gier Guzikowych od lat organizuje Mistrzostwa Świata w Piłce Guzikowej ( zasady gry piłki guzikowej: http://tmgg.pl/przepisy-gry-w-polska-pilke-guzikowa/?fbclid=IwAR0wfsC25_GHbsNXS38NoCZCvXejKm9fYzGr20EcIiDWM1WkxrWWo7IC5yY).
Guzik z kolekcji numizmatycznej dr St. Kadyiego.
Guzik pochodzi z lat 1807–1815 i należał do urzędnika administracji państwowej Księstwa Warszawskiego lub urzędnika z Ministerium Wojny, gdyż rysunek herbu na guziku jest prawie identyczny jak na pieczęci Ministra Wojny z tego okresu. Brąz srebrzony?, średnica: 21,4 mm, waga: 3,118 g
