Monety służyły nie tylko do płacenia. Prezentowana moneta, talar bawarski Maksymiliana Józefa wybita w 1775 roku, posłużyła jako zawieszka. Mogła być noszona przy koralach jako forma amuletu. Jak pisał Franciszek Kotula w swoim artykule „W świecie amuletu”, sznury korali pełniły różne funkcje: jako ozdoba, lokata kapitału, informacja o statusie społecznym, jak również jako pewna forma amuletu chroniąca przed chorobami gardła, krtani i płuc. Aby wzmocnić działanie ochronne doczepiano, na najdłuższym sznurze, krzyże lub w późniejszym okresie monety. Ważne aby na monecie znajdował się wizerunek Matki Boskiej lub świętego. Moneta z kolekcji numizmatycznej dr Kadyiego doskonale wpisuje się w ten obraz.
Na awersie znajduje się popiersie emitenta Maksymiliana III Józefa Wittelsbacha, elektora Bawarii w latach 1745 – 1777. Napis D.G.MAX.IOS.U.B. D.S.R.I.A.&EL.L.L. jest skrótem od „Dei Gratia Maximilianus Iosephus Utriusque Bavariae Dux Sacri Romani Imperii Archapidifer et Elector, Landgravius Lichtenbergensis” (Z łaski Bożej, Maksymiliana Józefa, księcia obu Bawarii, arcyklucznika i księcia-elektora Świętego Cesarstwa Rzymskiego, Landgraf Leuchtenburga). Awers jest bardzo wytarty, co sugeruje ocieranie się o odzież noszącej go osoby. Na rewersie widnieje Matka Boża z Dzieciątkiem Jezus, napis PATRONA BAVARIAE I data 1775.
Przykład korali z krzyżem lub monetą: http://wkregusakrum.blogspot.com/2018/10/szklane-medaliki-z-czestochowy.html
