Zakończyła się konserwacja obrazów Jana Wodyńskiego dla Muzeum Regionalnego w Jaśle w ramach ministerialnego dofinansowania.
Muzeum Regionalne im. dr. Stanisława Kadyiego w Jaśle otrzymało po raz kolejny ministerialne dofinansowanie na konserwację wybranych prac malarskich na ekspozycję stałą. Po zrealizowanych z powodzeniem konserwacjach obrazów Ignacego Pinkasa, do kolejnych wytypowano obrazy Jana Wodyńskiego. Po darowiźnie bratanka artysty Bartłomieja Wodyńskiego z 2018 r. jasielskie muzeum posiada największą kolekcję obrazów tego artysty. W ramach projektu udało się poddać konserwacji 9 reprezentatywnych prac wykonanych w technice akwarelowej lub olejnej pochodzących z lat 1922 – 1953, a więc najstarszych ze zbioru. Wiele z nich, oprócz zabrudzeń, posiadało też szpecące uszkodzenia mechaniczne z ubytkami warstwy malarskiej, co znacznie ograniczało ich ekspozycyjność. Po zabiegach konserwatorskich odzyskały dawny blask i obecnie, zabezpieczone, mogą bez przeszkód być eksponowane na wystawie stałej. Muzeum przygotowało ich ekspozycję na nowopowstałej sali poświęconej artyście.
W ramach projektu powstał również film dokumentalny „Wodyński. W stronę koloru” poświęcony artyście, który przybliża widzom biografię malarza oraz jego twórczość. Również kulisy prac konserwatorskich podejrzeć można na krótkim filmie powstałym na podstawie materiału realizatorskiego. Mamy więc rzadką okazję podejrzeć pracę konserwatora.
Jan Wodyński (1903-1988) urodził się w Jaśle. Tutaj ukończył gimnazjum i zdał maturę. Pierwsze kroki w malarstwie stawiał pod okiem jasielskiego artysty i nauczyciela Apolinarego Kotowicza, ucznia Matejki. Do egzaminów na ASP w Krakowie pomagał mu się przygotować Stanisław Szczepański. Studiował w Krakowie, Warszawie, Paryżu. Był uczniem Wojciecha Weissa, następnie asystentem Felicjana Kowarskiego na SSP w Warszawie. Założyciel grupy Pryzmat. Po wojnie organizator i wykładowca wielu szkół artystycznych: w Katowicach, Toruniu, Gdańsku, Warszawie. Malował obrazy olejne, akwarele, gwasze, był autorem polichromii np. kamienic na rynku w Lublinie, ulicy Długiej w Gdańsku, wnętrza Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie. Zaliczany do grona kolorystów, choć prowadził również osobiste studia malarskie. Wodyński był związany z Jasłem, wielokrotnie do niego wracał. Tutaj przebywał podczas okupacji, w jasielskim muzeum w 1973 r. urządził swoją retrospektywną wystawę po przejściu na emeryturę, planował dekorację jasielskiego domu kultury, tutaj nadal mieszka część jego rodziny, w Jaśle planował spędzić swoje ostatnie lata. Wielokrotnie uwieczniał miasto w swoich pracach. Muzeum, poświęcając artyście dedykowaną mu ekspozycję stałą, pragnie odwdzięczyć się symbolicznie za to przywiązanie do korzeni.
Projekt „W stronę koloru – konserwacja prac Jana Wodyńskiego ze zbiorów Muzeum Regionalnego w Jaśle” jest dofinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego w kwocie 31 080 zł.
